الکترود زمین

ویژگی های مهندسی زمین خود تعیین کننده تأثیر محیط اطراف بر اثر مهندسی است و طراحی مهندسی زمین بدون در نظر گرفتن موقعیت خاص محل پروژه امکان پذیر نیست. عواملی مانند مقاومت خاک، ساختار خاک، میزان رطوبت و سطح ساخت و ساز، شکل، اندازه و انتخاب مواد شبکه زمین را تعیین می کنند. بنابراین هنگام طراحی الکترودهای زمین مصنوعی، طراحی دقیق باید تا حد امکان بر اساس شرایط زمین شناسی مانند مقاومت خاک و توزیع لایه خاک در محل شبکه زمین انجام شود.

الکترود زمین که به بدنه زمین نیز معروف است، یک رسانای فلزی یا گروهی از هادی ها است که مستقیماً با خاک تماس می گیرد. به الکترود زمین مصنوعی و الکترود زمین طبیعی تقسیم می شود. الکترود زمین به عنوان یک رسانا در تماس نزدیک با خاک و برقراری ارتباط الکتریکی با زمین، انرژی صاعقه را به طور ایمن پراکنده کرده و آن را در زمین رها می کند.

اتصال به زمین مهمترین حلقه در مهندسی حفاظت در برابر صاعقه است. خواه حفاظت مستقیم در برابر صاعقه باشد یا فناوری حفاظت از القای الکترواستاتیک، القای الکترومغناطیسی و تهاجم موج صاعقه، هدف نهایی ارسال جریان صاعقه به زمین است. بنابراین، بدون تکنولوژی زمینی خوب، داشتن یک فرآیند حفاظت از صاعقه واجد شرایط غیرممکن است. عملکرد زمین محافظ ایجاد یک اتصال فلزی خوب بین قطعات فلزی غیر برق دار تجهیزات الکتریکی و الکترود اتصال به زمین، کاهش ولتاژ زمین تماس و جلوگیری از خطر شوک الکتریکی برای بدن انسان است.